به نقل از «اکوفارس»

یک عارضه مصرف زیاد نمک که فکرش را نمی‌کردید

تاریخ انتشار: ۱۶ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۲۴۶۶۴۳

به گزارش ایسنا، کارشناسان توصیه می‌کنند مصرف سدیم را کنترل کنید و در صورت امکان استفاده از این ماده را در رژیم غذایی خود به حداقل برسانید؛ زیرا مطالعات جدید مصرف زیاد سدیم (نمک) را با احتمال بیشتر ابتلا به دیابت نوع ۲ در طی ۱۲ سال اخیر مرتبط می‌داند. افزایش شیوع جهانی دیابت نوع ۲ یک نگرانی جدی و یکی از علل اصلی مرگ و میر است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

هر سال بیش از ۱ میلیون نفر به علت دیابت، جان خود را از دست می‌دهند.

معمولاً به افرادی که در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ هستند توصیه می‌شود مصرف قند خود را محدود کرده و عادات سالم‌تری را در زمینه تغذیه اتخاذ کنند، اما تحقیقات جدید نشان می‌دهد که مصرف زیاد نمک هم می‌تواند یک ریسک فاکتور برای دیابت نوع ۲ باشد.

نتایج یک مطالعه در سال ۲۰۲۰ نشان داد که ۴۶۲ میلیون نفر در سال ۲۰۱۷ به دیابت نوع ۲ مبتلا شده‌اند و پیش بینی می‌شود آمار ابتلا به این بیماری تا سال ۲۰۳۰، دیابت نوع ۲ به حدود ۷هزار مورد در هر ۱۰۰هزار نفر افزایش یابد. از همین رو به افرادی که در معرض خطر ابتلا به این بیماری قرار دارند، مانند افراد چاق و بالای ۴۵ سال، اغلب توصیه می‌شود که مصرف قند خود را محدود کنند، یک رژیم غذایی متعادل داشته باشند و به طور منظم ورزش کنند.

اکنون، تحقیقات جدید نشان می‌دهد که کاهش مصرف نمک نیز می‌تواند به جلوگیری از دیابت نوع ۲ کمک کند. این مطالعه که در اوایل نوامبر سال جاری میلادی (۲۰۲۳) منتشر شد، اولین مطالعه ای است که ارتباط بین نشانگر رفتاری افزودن نمک به غذاها و خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را بررسی می‌کند. به گفته سرپرست این تحقیق، «ما به طور پیشفرض می‌دانیم که کاهش مصرف نمک می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی و فشار خون را کاهش دهد، اما این مطالعه برای اولین بار نشان می‌دهد که حذف نمک از رژیم غذایی می‌تواند به پیشگیری از دیابت نوع ۲ کمک کند.»

اگرچه مطالعات بیشتری برای درک اینکه چرا مصرف نمک زیاد بر خطر دیابت تأثیر می‌گذارد، مورد نیاز است، اما تحقیقات اخیر به وضوح بیان می‌کند که بین مصرف نمک بیشتر و شاخص توده بدنی (BMI) بالاتر رابطه مستقیمی وجود دارد.

نمک زیاد چگونه احتمال دیابت را افزایش می‌دهد؟

تیم تحقیقات، مصرف نمک را در بیش از ۴۰۰هزار بزرگسال به مدت ۱۲ سال مورد بررسی قرار دادند. بیش از ۱۳هزار شرکت‌کننده که به طور منظم از نمک استفاده می‌کردند، به دیابت نوع ۲ مبتلا شدند. این بیماری زمانی رخ می‌دهد که بدن دیگر قادر به تنظیم قند خون نیست و نسبت به انسولین مقاومت پیدا می‌کند.

هم‌چنین محققان دریافتند شرکت‌کنندگانی که به‌ندرت نمک مصرف می‌کردند یا اصلاً مصرف نمی‌کردند، احتمال ابتلا به دیابت نوع ۲ در آنها ۱۳ الی ۳۹ درصد کمتر بود.

به گفته متخصصان تغذیه، استفاده زیاد نمک می‌تواند خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را از طریق اثرات آن بر وزن، فشار خون، متابولیسم و التهاب افزایش دهد. هم‌چنین مصرف بیش از حد تعادل سدیم، باکتری‌های روده را مختل می‌کند، منجر به التهاب روده می‌شود و خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را افزایش می‌دهد. التهاب می‌تواند به سلول‌ها و بافت‌های بدن آسیب برساند و منجر به مقاومت در برابر انسولین و اختلال در متابولیسم گلوکز شود.

آیا باید به طور کلی از مصرف نمک اجتناب کرد؟

بدن انسان برای حفظ تعادل مایعات، ارسال سیگنال‌های عصبی و کمک به انقباض و انبساط عضلات به مقدار کمی سدیم نیاز دارد. مقدار بسیار کمِ نمک در وعده‌های غذایی احتمالاً برای اکثر افراد بی‌خطر است. یک قاشق چای‌خوری نمک خوراکی تقریباً ۲۳۰۰ میلی گرم سدیم دارد. نمک‌هایی با اندازه کریستال‌های بزرگ‌تر، مانند نمک‌های دریایی و نمک‌های صورتی، در هر قاشق چای‌خوری میزان سدیم کمتری نسبت به نمک خوراکی دارند.

توصیه می‌شود اشخاص سالم مصرف روزانه سدیم خود را به کمتر از ۲۳۰۰ میلی‌گرم و افراد مبتلا به فشار خون بالا مصرف نمک خود را به ۱۵۰۰ میلی گرم در روز کاهش دهند.

کاهش مصرف سدیم نه‌تنها به حفظ سلامت قلب کمک می‌کند، بلکه سلامت کلی بدن را تضمین کرده و از ابتلا به بیماری‌های مختلف پیشگیری می‌کند.

منبع: اکوفارس

کلیدواژه: بانک مرکزی شاخص بورس افزایش قیمت طلای جهانی قیمت روز خودرو خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ مصرف نمک

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ecofars.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اکوفارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۲۴۶۶۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آنچه باید درباره سندرم ناخن زرد بدانید

این بیماری در پی تجمع مایع لنفی زیر ناخن که موجب می‌شود به رنگ زرد به نظر برسند، ایجاد می‌شود و می‌تواند نشانه اختلال در سیستم لنفاوی باشد. مبتلایان به این عارضه ممکن است به مرور زمان به بیماری‌های ریوی یا سیستم لنفاوی (مبارزه با عفونت) دچار شوند.

متاسفانه علت این عارضه معمولا ناشناخته است با این حال برخی از دلایل هم مطرح شده‌اند که در ادامه به آن ها اشاره می‌کنیم:

ژنتیک : اگر در خانواده شما کسی ناخن‌ زرد دارد، احتمال ابتلا به آن در شما هم بیشتر است.

انوع خاصی از سرطان: این عارضه در مواردی نادر با سرطان مغز استخوان (multiple myeloma)، سرطان ریه، سرطان پستان، سرطان کیسه صفرا، سرطان حنجره و لنفوم و برخی سرطان‌های دیگر همراه بوده است.

سندرم‌های نقص ایمنی: سندرم ناخن زرد در مواردی به دلیل کمبود ایمونوگلوبولین جی (IgG)، نوعی کمبود آنتی‌بادی که در آن بدن ایمونوگلوبین کافی تولید نمی‌کند و همچنین نقص ایمنی متغیر شایع (وضعیتی که با عفونت‌های مکرر مشخص می‌شود) ایجاد می‌شود.

بیماری‌های غده تیروئید:  سندرم ناخن زرد گاهی با بیماری هاشیموتو (تیروئید بزرگ‌شده و آسیب‌دیده)، کم‌کاری شدید تیروئید و تیروئید پرکار همراه است.

سندرم نفروتیک: سندرم ناخن زرد خیلی به‌ندرت ممکن است همراه با سندرم نفروتیک (زمانی که کلیه‌ها به‌درستی کار نمی‌کنند) نیز ظاهر شود.

به نوشته ایندیپندنت،‌ اختلالات لنفاوی، آرتریت روماتوئید و کمبود ویتامین E هم می‌تواند زرد شدن ناخن‌ها را به دنبال داشته باشند.

نشانه‌های سندرم ناخن زرد

اگرچه زرد شدن ناخن‌ها از نشانه‌های اولیه این سندرم است، علائم دیگری هم هستند که باید مراقب آن‌ها باشیم.

برخی از این علائم عبارتند از ناخن‌های زرد، ضخیم و منحنی، ناخن‌هایی که رشدشان متوقف شده است، ناخن‌هایی که از بستر زیرینشان جدا شده‌اند، عفونت در بافت نرم اطراف ناخن و از دست دادن کوتیکول (پوسته ناخن).

سندرم ناخن زرد معمولا به ‌عوارض ناشی از این بیماری بستگی دارد و متخصصان درمان‌ها را بر اساس آنچه برای بیمار مشکل ایجاد کرده است، ارایه می‌کند.

برخی از این روش‌های درمانی شامل مصرف آنتی‌بیوتیک برای عفونت‌های تنفسی،‌ ویتامین E برای ناخن، کورتون (کورتیکواستروئید)‌ برای التهاب و جراحی، زمانی که پوشش ریه‌ها و حفره قفسه سینه پر از مایع می‌شود، هستند.

به گزارش وری‌ول‌هلت، در مجموع می‌توان گفت که سندرم ناخن زرد چیزی فراتر از زرد شدن ناخن‌ها است و می‌تواند سیستم تنفسی و غدد لنفاوی را درگیر ‌کند و در مواردی عامل آن ژنتیک یا بیماری‌های مزمن است و در صورت ابتلا به سندرم ناخن زرد، می‌توان از طریق روش‌های درمانی متمرکز بر رفع نشانه‌های این عارضه، آن را کنترل کرد.

منبع: خبرگزاری ایسنا